Zo trots op mezelf
Forumregels
Dit forum is gebouwd voor en door lopers, is louter informatief en verwijst niet naar andere merken. We beheren ook geen mobiele applicatie. Bij vragen over je account, richt je tot de uitgever zelf.
Dit forum is gebouwd voor en door lopers, is louter informatief en verwijst niet naar andere merken. We beheren ook geen mobiele applicatie. Bij vragen over je account, richt je tot de uitgever zelf.
Zo trots op mezelf
Hoi iedereen!
Ik ben nog niet zo lang geleden begonnen met S2R. Vandaag pas les 7 gehad. Maar ik ben zo trots op mezelf dat het zo ontzettend goed gaat!
Ik heb echt zwaar overgewicht en ik wilde al langer gaan sporten. Een sportschool vind ik niks (voel me echt zo opgelaten) en een sportclub in een team sporten vond ik vroeger leuk, maar nu wil ik liever niet gebonden zijn. Eigenlijk wordt er met mijn BMI aangeraden om alleen te wandelen, fietsen of zwemmen... Lekker saai. Nee, ik wilde ECHT sporten.
Ik wilde al superlang S2R doen. Vorig jaar, toen ik wilde beginnen na de vakantie, kreeg ik in de vakantie hielspoor. Pijnlijk! Toen kon ik het op mijn buik schrijven en was nog maar de vraag of ik überhaupt nog dit kon gaan doen. Toch bleef het maar knagen en knagen en pas geleden heb ik de knoop doorgehakt. Ik heb toen gewoon hele goede schoenen (en sokken, man die zijn ook duur) gekocht. Ik ging het doen!
De dag ervoor was ik de eerste dag bij een diëtist geweest. De nieuwe eetstijl valt goed te doen, niet van die ongelooflijke, niet vol te houden, diëten. Nee, gewoon 3 kleine aanpassingen. Oké. (En ook dat gaat goed!).
De dag erna stond ik wel 3X in de tuin en was ik wel 3X terug naar binnen gegaan. Ik durfde gek genoeg niet. Ik durfde echt niet. Ik snapte niet waarom, maar ik durfde echt, echt, echt niet. Een lieve vriendin heeft me toen gesteund en me helpen herinneren dat ik het graag wilde. Toen heb ik het pas echt gedaan.
Ik had eerder al een plekje gevonden waar niet zoveel fietsers komen, niet zoveel voetgangers en geen auto's. Het was vroeger een 2-richtingsweg en nu alleen in gebruik door busjes die maar heel weinig komen (1X in het uur?). Het is onder de bomen en langs het water. Ideaal leek mij.
Daar ging ik... MAN! Ik ging de eerste keer natuurlijk veel te snel! Ik redde niet eens de 20 seconden. Ojee... Rest van de "training" heb ik op een waggelsnelheid gedaan. Het was echt heel zwaar. Maar ik ging door. Ik heb toen ook niet elke opgave volgehouden. Dat in tegenstelling tot les twee, want toen kon ik wel de minuten vol maken die je moest rennen, maar ik moest tot het uiterste gaan. Ik hou het vol totdat lieve Evy zegt dat ik mag wandelen... ook al weet ik het niet waar ik het zoeken moet, ik ga door! Derde les ging ineens de eerste minuut echt heel goed. Huh? Was dat echt al één minuut!? JEEJ! Ik ga vooruit!
Omdat ik zo zwaar ben, en ik hielspoor heb gehad (de ontsteking is weg, maar de verkalking gaat nooit meer weg), moet ik echt heel goed naar mijn lichaam luisteren. Hoe voelen mijn gewrichten? Gewrichten gaan goed, maar mijn spieren sputtelen soms wat tegen... toch is het nog in dezelfde renstukje alweer voorbij. Gek hè? Nee, geen gewrichtsproblemen. Ik ben wel zuinig op mijn gewrichten. Wat ik wel de hele dag voel is alsof mijn benen een soort van zwabberen onder mijn lichaam na een training. Vandaag ook weer. Alsof ze een beetje slapjes zijn. Maar ik heb nooit spierpijn gehad.
In de eerste twee weken viel ik helemaal niet af. Sterker nog: ik kwam aan. Ik snapte er niks van. Ik hield me aan de afspraken van de diëtist en ik sportte. Maar volgens diezelfde vriendin, die me eerder steunde, kwam het omdat ik spieren aan het kweken was en die waren zwaarder als vet. Oké, ik zette door. Als ik niet snel ging afvallen, zou ik toch maar de diëtist gaan mailen. Maar nu val ik ook af! Niet snel, maar dat hoeft ook niet. Te snel afvallen is slecht voor je en de kans dat het er weer aan komt is groter. Ik wil het goed doen.
Toen brak les 5 aan. Dat was eventjes een dingetje. Ik was al op de fiets naar de locatie gegaan, maar toen ik ter plaatsen was, merkte ik dat ik geen les 5 op mijn telefoon had. Wel les 4, wel les 6, maar geen les 5. Ik kon ook niet naar huis om te kijken of daar les 5 op de pc stond of om opnieuw te downloaden, want later die dag zouden we weggaan en ik had daar geen tijd voor. Ik heb toen besloten om les 6 te gaan doen. Het was heel zwaar, maar ik heb het helemaal uitgelopen en alles gered tot het einde. O, wat was ik weer trots op mezelf.
Even twijfelde ik of ik de eerst volgende keer naar les 7 moest, of dat ik les 6 nog een keertje moest doen. Tussen les 6 en les 7 zat 2 dagen rust, tussen les 5 en 6 zat 1 dag rust. Ik wilde niet te gehaast doen en eigenlijk ook niet mijn trainingsdagen veranderen (vr-zo-di). Ik heb besloten om nogmaals les 6 te doen. Die was weer heel zwaar. Ik merkte ook dat mijn lichaam "niet zo warm" was gelopen en dat enorm veel invloed heeft op mijn presteren. Ik besloot om voortaan eerst de hele weg te wandelen zodat het bloed een beetje kan gaan stromen en dan pas begin met de training.
Ondertussen begon ik steeds meer vertrouwen te krijgen dat dit me wel gaat lukken. Ik begon ook informatie te zoeken op internet. Ik las over technieken en ik merkte dat er ook een Evy2011 bestond. Qua technieken las ik over het neerkomen van de voet (niet op de hak) en ik merkte dat ik ook niet op de hak landde. Ik deed dat dus automatisch al goed! Fijn, dan hoefde ik dat niet aan te leren. Ik denk dat dat komt omdat ik hielspoor heb (gehad) en ik daarom niet automatisch op de hak land. Ik doe dat wel tijdens het wandelen. Ik las ook over naar de horizon kijken en hoofd recht houden. Ik keek bijna altijd naar mijn voeten. Schijnt een beginnersfout te zijn, dus ik schaam me er niet voor.
Ik had dus ook gezien dat er een versie was van 2011. Ik had ergens gelezen dat het loopschema van 2011 ook anders was en dat het kwam omdat zoals elk ding, dit ook aan ontwikkeling onderheven was. Zou het dan ook beter zijn? Ik heb deze versie ook gedownload en op mijn mobiel gezet, maar ik had ook even gekeken wat het verschil was tussen les 7 van 2006 en les 7 van 2011. Ik schrok daar wel van. 4 minuten rennen! En 2 minuten als eerste renstuk. Ik wist niet wat ik moest kiezen en wat verstandig was. Op 2006 blijven zodat ik veilig op dezelfde training en opbouw blijf? Of naar 2011 die "meer ontwikkeld" was en modernere muziekstukken bevatte. Ik wist het niet, ik twijfelde tot het laatste moment.
Toen kwam dat moment. Op de dag zelf en zelfs op locatie pas had ik besloten. Ik zou 3 dingen anders doen. Ten eerste ging ik voor het eerst warmlopen, ten tweede ging ik beter op mijn houding letten en ten derde... ik ging les 7 van 2011 doen. Poeh, ik was er klaar voor. Daar ging ik dan...
De eerste 2 minuten gingen best goed! Ik hield het gewoon vol! Het was niet eens zo heel erg moeilijk. JEEJ! Toen kwamen die 4 minuten. Spannend. Maar ik deed het! Ik redde het! Ik heb het gehaald! Ik vond het wel erg lang duren (wanneer is nu het einde?), maar niet onmogelijk zwaar worden. Zou het komen omdat ik nu beter op mijn houding lette en warmgelopen heb?
Ik ben zo ontzettend trots op mezelf! Ik weet het, ik ben nog lang niet op de helft, maar ik kan er niets aan doen; ik ben echt trots op mezelf. Ik ga dit halen, ik ga dit redden! Ik ga gewoon straks een half uur lang rennen!
Wat 2011 anders is dan 2006 volgens mijn eigen ervaring:
- Ik liep beter op het ritme, ik kon beter het ritme van de muziek horen.
- Er werd veel meer gesproken over techniek en minder aangemoedigd (en dat had ik in de eerste week wel heel erg hard nodig!)
Nog wat andere dingen die me opvielen qua omgeving:
- Honden... Er was een herdershond die tegen me opsprong. Leuk... En kleinere hondjes die totaal niet oplette waar ze liepen en gewoon voor je voeten gingen lopen. Ik moest dus hiervoor opzij springen, maar ik probeerde geconcentreerd te blijven en het renstuk uit te lopen.
- Rare mensen... Iemand die een foto van me maakte vond ik echt heel storend, maar ik negeerde het en ging gewoon door. Een stel waarvan de vrouw ook vrij zwaar was waarvan de man hardop zei: "die vrouw is niet wijs." Maar deze vrouw doet het wel! Puh!
- Lieve mensen.... In de eerste week kwam ik een ouder stel tegen die me aanmoedigde en zeiden dat ik goed bezig was. Nou, dat vond ik zo lief en leuk! Ik werd er gewoon verlegen van!
Edit: Ik had deze tekst gisteren geschreven, maar vandaag past gepost.
Ik ben nog niet zo lang geleden begonnen met S2R. Vandaag pas les 7 gehad. Maar ik ben zo trots op mezelf dat het zo ontzettend goed gaat!
Ik heb echt zwaar overgewicht en ik wilde al langer gaan sporten. Een sportschool vind ik niks (voel me echt zo opgelaten) en een sportclub in een team sporten vond ik vroeger leuk, maar nu wil ik liever niet gebonden zijn. Eigenlijk wordt er met mijn BMI aangeraden om alleen te wandelen, fietsen of zwemmen... Lekker saai. Nee, ik wilde ECHT sporten.
Ik wilde al superlang S2R doen. Vorig jaar, toen ik wilde beginnen na de vakantie, kreeg ik in de vakantie hielspoor. Pijnlijk! Toen kon ik het op mijn buik schrijven en was nog maar de vraag of ik überhaupt nog dit kon gaan doen. Toch bleef het maar knagen en knagen en pas geleden heb ik de knoop doorgehakt. Ik heb toen gewoon hele goede schoenen (en sokken, man die zijn ook duur) gekocht. Ik ging het doen!
De dag ervoor was ik de eerste dag bij een diëtist geweest. De nieuwe eetstijl valt goed te doen, niet van die ongelooflijke, niet vol te houden, diëten. Nee, gewoon 3 kleine aanpassingen. Oké. (En ook dat gaat goed!).
De dag erna stond ik wel 3X in de tuin en was ik wel 3X terug naar binnen gegaan. Ik durfde gek genoeg niet. Ik durfde echt niet. Ik snapte niet waarom, maar ik durfde echt, echt, echt niet. Een lieve vriendin heeft me toen gesteund en me helpen herinneren dat ik het graag wilde. Toen heb ik het pas echt gedaan.
Ik had eerder al een plekje gevonden waar niet zoveel fietsers komen, niet zoveel voetgangers en geen auto's. Het was vroeger een 2-richtingsweg en nu alleen in gebruik door busjes die maar heel weinig komen (1X in het uur?). Het is onder de bomen en langs het water. Ideaal leek mij.
Daar ging ik... MAN! Ik ging de eerste keer natuurlijk veel te snel! Ik redde niet eens de 20 seconden. Ojee... Rest van de "training" heb ik op een waggelsnelheid gedaan. Het was echt heel zwaar. Maar ik ging door. Ik heb toen ook niet elke opgave volgehouden. Dat in tegenstelling tot les twee, want toen kon ik wel de minuten vol maken die je moest rennen, maar ik moest tot het uiterste gaan. Ik hou het vol totdat lieve Evy zegt dat ik mag wandelen... ook al weet ik het niet waar ik het zoeken moet, ik ga door! Derde les ging ineens de eerste minuut echt heel goed. Huh? Was dat echt al één minuut!? JEEJ! Ik ga vooruit!
Omdat ik zo zwaar ben, en ik hielspoor heb gehad (de ontsteking is weg, maar de verkalking gaat nooit meer weg), moet ik echt heel goed naar mijn lichaam luisteren. Hoe voelen mijn gewrichten? Gewrichten gaan goed, maar mijn spieren sputtelen soms wat tegen... toch is het nog in dezelfde renstukje alweer voorbij. Gek hè? Nee, geen gewrichtsproblemen. Ik ben wel zuinig op mijn gewrichten. Wat ik wel de hele dag voel is alsof mijn benen een soort van zwabberen onder mijn lichaam na een training. Vandaag ook weer. Alsof ze een beetje slapjes zijn. Maar ik heb nooit spierpijn gehad.
In de eerste twee weken viel ik helemaal niet af. Sterker nog: ik kwam aan. Ik snapte er niks van. Ik hield me aan de afspraken van de diëtist en ik sportte. Maar volgens diezelfde vriendin, die me eerder steunde, kwam het omdat ik spieren aan het kweken was en die waren zwaarder als vet. Oké, ik zette door. Als ik niet snel ging afvallen, zou ik toch maar de diëtist gaan mailen. Maar nu val ik ook af! Niet snel, maar dat hoeft ook niet. Te snel afvallen is slecht voor je en de kans dat het er weer aan komt is groter. Ik wil het goed doen.
Toen brak les 5 aan. Dat was eventjes een dingetje. Ik was al op de fiets naar de locatie gegaan, maar toen ik ter plaatsen was, merkte ik dat ik geen les 5 op mijn telefoon had. Wel les 4, wel les 6, maar geen les 5. Ik kon ook niet naar huis om te kijken of daar les 5 op de pc stond of om opnieuw te downloaden, want later die dag zouden we weggaan en ik had daar geen tijd voor. Ik heb toen besloten om les 6 te gaan doen. Het was heel zwaar, maar ik heb het helemaal uitgelopen en alles gered tot het einde. O, wat was ik weer trots op mezelf.
Even twijfelde ik of ik de eerst volgende keer naar les 7 moest, of dat ik les 6 nog een keertje moest doen. Tussen les 6 en les 7 zat 2 dagen rust, tussen les 5 en 6 zat 1 dag rust. Ik wilde niet te gehaast doen en eigenlijk ook niet mijn trainingsdagen veranderen (vr-zo-di). Ik heb besloten om nogmaals les 6 te doen. Die was weer heel zwaar. Ik merkte ook dat mijn lichaam "niet zo warm" was gelopen en dat enorm veel invloed heeft op mijn presteren. Ik besloot om voortaan eerst de hele weg te wandelen zodat het bloed een beetje kan gaan stromen en dan pas begin met de training.
Ondertussen begon ik steeds meer vertrouwen te krijgen dat dit me wel gaat lukken. Ik begon ook informatie te zoeken op internet. Ik las over technieken en ik merkte dat er ook een Evy2011 bestond. Qua technieken las ik over het neerkomen van de voet (niet op de hak) en ik merkte dat ik ook niet op de hak landde. Ik deed dat dus automatisch al goed! Fijn, dan hoefde ik dat niet aan te leren. Ik denk dat dat komt omdat ik hielspoor heb (gehad) en ik daarom niet automatisch op de hak land. Ik doe dat wel tijdens het wandelen. Ik las ook over naar de horizon kijken en hoofd recht houden. Ik keek bijna altijd naar mijn voeten. Schijnt een beginnersfout te zijn, dus ik schaam me er niet voor.
Ik had dus ook gezien dat er een versie was van 2011. Ik had ergens gelezen dat het loopschema van 2011 ook anders was en dat het kwam omdat zoals elk ding, dit ook aan ontwikkeling onderheven was. Zou het dan ook beter zijn? Ik heb deze versie ook gedownload en op mijn mobiel gezet, maar ik had ook even gekeken wat het verschil was tussen les 7 van 2006 en les 7 van 2011. Ik schrok daar wel van. 4 minuten rennen! En 2 minuten als eerste renstuk. Ik wist niet wat ik moest kiezen en wat verstandig was. Op 2006 blijven zodat ik veilig op dezelfde training en opbouw blijf? Of naar 2011 die "meer ontwikkeld" was en modernere muziekstukken bevatte. Ik wist het niet, ik twijfelde tot het laatste moment.
Toen kwam dat moment. Op de dag zelf en zelfs op locatie pas had ik besloten. Ik zou 3 dingen anders doen. Ten eerste ging ik voor het eerst warmlopen, ten tweede ging ik beter op mijn houding letten en ten derde... ik ging les 7 van 2011 doen. Poeh, ik was er klaar voor. Daar ging ik dan...
De eerste 2 minuten gingen best goed! Ik hield het gewoon vol! Het was niet eens zo heel erg moeilijk. JEEJ! Toen kwamen die 4 minuten. Spannend. Maar ik deed het! Ik redde het! Ik heb het gehaald! Ik vond het wel erg lang duren (wanneer is nu het einde?), maar niet onmogelijk zwaar worden. Zou het komen omdat ik nu beter op mijn houding lette en warmgelopen heb?
Ik ben zo ontzettend trots op mezelf! Ik weet het, ik ben nog lang niet op de helft, maar ik kan er niets aan doen; ik ben echt trots op mezelf. Ik ga dit halen, ik ga dit redden! Ik ga gewoon straks een half uur lang rennen!
Wat 2011 anders is dan 2006 volgens mijn eigen ervaring:
- Ik liep beter op het ritme, ik kon beter het ritme van de muziek horen.
- Er werd veel meer gesproken over techniek en minder aangemoedigd (en dat had ik in de eerste week wel heel erg hard nodig!)
Nog wat andere dingen die me opvielen qua omgeving:
- Honden... Er was een herdershond die tegen me opsprong. Leuk... En kleinere hondjes die totaal niet oplette waar ze liepen en gewoon voor je voeten gingen lopen. Ik moest dus hiervoor opzij springen, maar ik probeerde geconcentreerd te blijven en het renstuk uit te lopen.
- Rare mensen... Iemand die een foto van me maakte vond ik echt heel storend, maar ik negeerde het en ging gewoon door. Een stel waarvan de vrouw ook vrij zwaar was waarvan de man hardop zei: "die vrouw is niet wijs." Maar deze vrouw doet het wel! Puh!
- Lieve mensen.... In de eerste week kwam ik een ouder stel tegen die me aanmoedigde en zeiden dat ik goed bezig was. Nou, dat vond ik zo lief en leuk! Ik werd er gewoon verlegen van!
Edit: Ik had deze tekst gisteren geschreven, maar vandaag past gepost.
-
Annelies77
- Berichten: 50
- Lid geworden op: 11 mei 2013, 06:58
Re: Zo trots op mezelf
Trek je maar nix aan van die onbeschofte mensen... Je doet het toch maar, en je gelooft er in, dat is belangrijk!
Veel succes nog !!!
Veel succes nog !!!
Re: Zo trots op mezelf
Proficiat! Je lijkt supergoed bezig. En met jouw ingesteldheid, kan het niet anders of het wordt een groot succes.
Re: Zo trots op mezelf
Goed bezig meid! Voor je het weet loop je die 30 minuten uit met je 2 vingers in je neus
Re: Zo trots op mezelf
Dank jullie wel voor jullie reactie! Morgen les 8, ik heb er zin in! 
Re: Zo trots op mezelf
Supergoed bezig! Met zo'n motivatie moet dat gewoon lukken, succes! 
Livinusrun 28/06 (29km) - Iron Dog Run 15/08 - Titan Run 5k 13/09 - TCS Amsterdam Marathon 18/10
Re: Zo trots op mezelf
Wauw, knap hoor, FTR! En wat een motivatie!
Re: Zo trots op mezelf
Super knap van je en ga door ! En wat anderen ook denken of zeggen: jij doet het tenminste!
Re: Zo trots op mezelf
Veel succes meid,run for fun!
Re: Zo trots op mezelf
Wauw, jij mag super trots op je zijn!!!!!
Laat iedereen maar denken wat ie wil, maar jij doet het toch maar mooi
.
Laat iedereen maar denken wat ie wil, maar jij doet het toch maar mooi
.