Dagboek Patricia

[Patricia vT]

Al sinds het begin droom ik ervan om ooit de halve marathon te kunnen lopen en dat lijkt warempel werkelijkheid te worden als ik me goed voorbereid.
In een tijdschrift vind ik een artikeltje over het rennen van langere afstanden met vier handige tips:
1. Loop langzamer dan houd je het langer vol; dat is geen optie want de finish sluit gewoonweg na verloop van tijd. De officials gaan echt niet wachten tot ik eens binnen kom kuieren. Ik loop al niet zo snel en als het tempo nog lager komt te liggen haalt mijn kleinzoon mij op zijn driewieler in.

2. Bouw je training langzaam op en loop maximaal twee kilometer meer dan vorige week; twee kilometer méér dan vorige week?? Ik mag blij zijn als ik na tien kilometer nog de post uit de brievenbus kan halen.

3. Vul op tijd je energievoorraad aan en denk daarbij vooral aan koolhydraten en vocht; ik heb het geprobeerd maar rennen met een pizza en een glas wijn in je hand is nog een behoorlijke klus. Daar moet ik meer op trainen.

4. Neem af en toe een pauze om je spieren wat rust te gunnen; dat is dus gewoon niet te doen. Als je eenmaal achter een biertje en een portie bitterballen op een terrasje zit, kom dan nog maar eens overeind.

Ik besluit maar eens te testen hoe ver ik kom en kies een rondje van drie kilometer dat ik drie of vier keer ga rennen. Mocht ik halverwege instorten dan hoef ik niet zo ver naar huis gesleept te worden. Er zitten weinig hoogteverschillen in want ik ga het mezelf natuurlijk niet moeilijker maken dan het is en enthousiast ga ik op weg. Het eerste stuk is asfalt op een landweggetje waar nauwelijks verkeer rijdt en waar ik dus rustig op gang kan komen. Daarna sla ik linksaf en volg ruim een kilometer een karrenspoor door weilanden. Het laatste stuk ren ik over een bospad wat me uiteindelijk weer bij het landweggetje brengt.

Het eerste rondje loop ik fluitend met twee vingers in de neus – bij wijze van spreken dan want ik kan helemaal niet fluiten en zeker niet als ik ren – en na twintig minuten begin ik aan mijn tweede rondje. Ook dat gaat tamelijk goed hoewel ik nu wel merk dat het rondje minder plat is dan ik vooraf had ingeschat. Vooral het stuk door het bos gaat volgens mij toch wel redelijk steil omhoog terwijl ik ergens anders in het rondje niet merk dat ik weer lekker naar beneden ren.
Bij het derde rondje kijken drie koeien me met een glazige blik na en ik hoor ze denken:”Dat mens zagen we net toch ook al voorbijkomen? Vrij zinloos om te rennen als je steeds weer op dezelfde plek komt”.
Ik weet gelukkig mijn tempo vast te houden en echt uitgeput ben ik ook niet maar helaas besluit een deel van mijn lichaam niet langer samen te werken; er moet overtollige ballast gelost worden en daar kan ik niet al te lang meer mee wachten.
Bij de kruising bospad – landweggetje sta ik voor de keus: tevreden zijn met negen kilometer en rap naar de poepdoos of de gok nemen en er nog een rondje aan vastplakken. Ik besluit tot het laatste omdat ik nog genoeg energie over heb voor nog drie kilometer. Ik voel dat mijn benen moe worden maar echt opgeven doen ze nog niet. Met samengeknepen billen groet ik mijn herkauwende vriendinnen in het weiland als ik voor de vierde keer voorbij stuif. Het bospad naar boven besluit ik wandelend te nemen omdat de aandrang onder de gordel nu wel erg duidelijk wordt. Opschieten nu anders gebeuren er ongelukken, roepen mijn darmen ongeduldig. Het laatste stuk weet ik toch nog rennend te volbrengen en tot mijn grote vreugde zie ik dat ik twaalf kilometer heb gelopen in één uur en drieëntwintig minuten. Als ik dat snel doorreken naar een halve marathon dan zou ik die moeten kunnen volbrengen in tweeënhalf uur, ruim voordat de finish gesloten wordt.

25 april 2015 ; de WHHM oftewel de Women’s Health Half Marathon in Stockholm. Vandaag meld ik me aan.

[Holenmens]

Dat is tijd zat, maar loop niet alleen langzame duurlopen. Zoek een mooi schema en houd je daar aan. Ook afwisseling en snelheid zijn belangrijk om goed voorbereid aan de start te komen. Hier bv:
http://www.runinfo.nl/schema21kmbeginne ... achine.php Al die verhalen over koolhydraten en andere blabla zullen het verschil niet maken.

Dat gaat zeker lukken!

[bloem]

Super !! Ik supporter alvast mee !

En zo te lezen komt dat rennen helemaal goed !

[Patricia vT]

Gisteren was het zus, vandaag is het zo

Ik merkte vorige week al tijdens een versnellingtraining (ik wissel inderdaad af Holenmens) dat het lichaam niet doet wat de kop wil. Ik hield de versnellingen niet lang vol en ook de snelheid lag niet aangenaam hoog. De hele training van 5 km duurde meer dan 2 minuten langer dan normaal en ik was meer dan uitgeput (zeg maar rustig, op sterven na dood).
Maar een loopje gaat de ene dag nu eenmaal beter dan de andere en dus was ik een uur flink chagerijnig en daarna ging ik over tot de orde van de dag wat neerkomt op eten koken, een wasje draaien en lui onderuit tv kijken.
Het volgende loopje twee dagen later ging helaas weer niet goed. Ik kwam nauwelijks vooruit en mijn hartslag lag vrijwel constant boven de 160 wat veel te hoog is voor een redelijk getrainde loopster van 50.
Omdat ik de laatste tijd nog wat meer kwaaltjes produceer leek het me niet verstandig om alleen te lopen en ook niet al te ver dus besloot ik gisteren dat ik een duurloopje van 10 km met mijn echtgenoot zou lopen. Wederom kwam de snelheid er niet echt lekker in maar tot mijn stomme verbazing en grote teleurstelling moest ik na 7 km opgeven. Ik was totaal gesloopt wat volgens mijn hartslagmeter wel kon kloppen want ik liep bij max 8,5 km/uur op een hartslag van meer dan 165. De laatste drie km werd ik gedwongen tot wandeltempo en zelfs toen kwam mijn hartslag niet onder de 130. Een uur en twintig minuten op 10 kilometer was het uiteindelijke resultaat

Ik ben bang dat ik weet waardoor het komt. Mijn schildklierziekte Graves zou weleens teruggekeerd kunnen zijn. Sinds begin augustus slik ik geen medicijnen meer maar de kans dat de ziekte terug zou keren is 60%.

Ik baal. De ziekte heeft een enorme impact op je conditie en je spieren en alles wat ik in een jaar heb opgebouwd wordt binnen een paar weken weer volledig teniet gedaan. Volgende week krijg ik de uitslag van het bloedonderzoek. En tot die tijd ploeter ik voort

[dirk.vancoillie.5]

Oei, dat is slecht nieuws , hopelijk is het niet zo erg en komt alles weer goed. Veel sterkte. Groetjes Dirk.

[NarN]

Veel geluk Patricia, hopelijk valt het mee.

[Holenmens]

Hopelijk geen slecht nieuws. Nu is het wel zo dat een verkoudheid je ongemerkt ook parten kan spelen. Tip: houd je hartslag in rust bij, dus een paar minuten plat en niks doen (bij voorkeur smorgens voor ontbijt). Als je weet wat je normale hartslag is kun je al voorspellen hoe het lopen zal gaan. Bij 5-10 slagen hoger kun je er al op rekenen dat het niet zal meevallen.

[Patricia vT]

Als die paar hartslagen 's morgens al zo'n verschil maken dan is het wel duidelijk waarom ik nauwelijks vooruit kom. Gewoonlijk ligt mijn hartslag in rust rond 50 (laag maar gezond, zei mijn huisarts). Maar sinds een week of twee ligt deze in rust tussen 75 en 85. De eerste keer dat ik Graves kreeg had ik een rustpols van 130 dus er is nog marge
Vandaag tijdens mijn 5 kilometerrondje lag mijn hartslag vrijwel de hele weg rond 163 met uitschieters van 175 in rollatortempo.

Ik ben gelukkig niet verkouden maar ik heb flinke schrik in de benen over de achteruitgang van mijn conditie. Ik hoop dat dat weer snel goedkomt.

Wordt vervolgd...

[Patricia vT]

Nou ja, het kan altijd nog slechter. En dat is het dus ook.

Donderdag naar het ziekenhuis gebracht waar een bloedpropje is gevonden in mijn bovenkamer. Na verder onderzoek bleek dat er een scheurtje in de binnenwand van mijn halsslagader heeft gezeten. Het ergste gevaar is voorbij maar hardlopen dus ook.
Ik moet ervoor zorgen dat mijn bloeddruk laag blijft en deze mag niet oplopen, ook niet tijdelijk, dus geen inspanning meer.

Als ik thuiskom ga ik me maar aanmelden voor start to swim

Jammer, ik vond het zo leuk om te rennen en mijn prestaties te zien verbeteren. Nu maar hopen dat ik mijn gewicht onder controle kan houden want dat lopen heeft niet alleen mijn conditie enorm verbeterd maar ook mijn BMI van 28 naar 25 weten te brengen.

Ik wens iedereen heel veel succes met zijn reis naar een sportiever leven. Mijn schoenen kunnen aan de wilgen

[Nath_*]

Hoo dat is zo spijtig nieus om te vernemen. Veel beterscahp gewenst van hieruit in elk geval. Ik hoop dat je toch nog nieuwe uitdagingen en een nieuwe uitlaatklep vind. Veel sterkte!